Tırtıllar Asla Kahverengi Bot Giymezler – Ekin Gökgöz
“Sana ne oğlum! Anlatmam.” “Ne konuştunuz lan? Söyle!” “Allah Allah! Sana ne ya!” “Ağzına sıçarım senin!” “Ne sinirleniyon oğlum! Seni
Devam
Öykü
Feridun ve Anne – Ali Akkoç
Babam akşamları geç ve sarhoş gelir. Bunu benle annem iyi biliriz. Anne, diyorum, ben bir ölüyüm. Gülüyor. Haklısın diyor sen
Devam
Monika Rakseder’i Unutmak – Ekin Gökgöz
Ne kadar sancılıdır sana ıstırap veren şeyle yolları ayırmak. Ve nasıl da suskundur dünya! Robert Walser Monika Rakseder’i unutmak öyle
Devam
Bir Sonbahar Sohbeti – Eren Ekim
O akşam da Selçuk Okulu’nun bahçesinde toplanmış, sohbet ediyorduk. Hava biraz soğuktu. Ayakta dikilen abi: — Böyle işte Ahmet, dedi.
Devam
Mağlubiyetin Görkemli Tarihi – Ekin Gökgöz
“Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım. Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı
Devam
Bihaber – Onur Tuncay
(Şehirlerarası bir otobüsün yirmi iki numaralı koltuğunda başarısız bir muhabir var. Annesinin yaşadığı şehre üç ayda bir gidiyor. Her
Devam
Gar – Ali Akkoç
Haziran ayının ortaları. Akşamüstü. Güneş gökyüzünü geç terk ettiğinden karanlık bile çökmemişti. Biraz da heyecan basmıştı beni. Henüz yirmi
Devam
Asansör – Ali Akkoç
Hiçbir yerde değildim, kendimde bile. Bunu ben söylemiyordum, yan komşumdan duydum. Asansöre bindiğimde onlar da benimle
Devam
Onu Hatırlıyorum – Onur Tuncay
1. Onu hatırlıyorum. Hastaneden çıkarken saçlarını kırmızı bir eşarpla bağlamıştı. Üstünde beyaz bir bluz altında ise modası çoktan geçmiş uçuk
Devam
Hücre – Ali Akkoç
Hücre cezası çeken mahkûmlar genelde saati sorar hem de asabice, tıpkı şu hücredeki mahkûm gibi. Birkaç kez
Devam
Kendime Mektup – Ali Akkoç
Biri beni uyandırmalı. Hem de hiç vakit kaybetmeden. Boğuluyorum çünkü. Bir kâbustayım. Kaldırımlardan yürüyenler mi ararsın, ışıklarda
Devam