Pakize Kutlu’nun Oğuz Atay’la yapmış olduğu aşağıdaki röportaj Yeni Ortam’da 30 Eylül 1972 tarihinde yayımlanmıştır. 1970 TRT Roman Ödülü’nü kazanan ilk romanınız Tutunamayanlar’a karşı eleştirmenlerimiz genellikle yaklaşmaktan kaçınır bir tavır takındılar. Romanınızı ödüllendiren TRT seçici kurul üyesi edebiyatçılarımız da bu suskunluğa katılır göründüler. Tavrı bütün olarak nasıl yorumluyorsunuz? Eleştirmenlerimizin, daha Devamı…
‘İçinden gelmediği halde gülümsemeyi öğrenmektir taşrada kalmak…’ Onun için ‘Ahlat Ağacı’nın gerçek yıldızı dersek herhalde yanlış olmaz. Nuri Bilge Ceylan, son filmini yaratırken yeğeni, öğretmen Akın Aksu’nun hayatından yola çıktı. Senaryoyu yine onunla ve Ebru Ceylan’la birlikte kaleme aldı. Filmin önemli sahnelerinden birinde oyunculuk da yapan Aksu’yla konuştuk. Nuri Bilge Devamı…
Adı Masum. Bu ismi kendisi vermiş kendine. İşlediği suçların kendine ait olmadığına inandığı için. Çok uzatmadan Masum ile olan sohbetimize geçiyorum. -Merhaba Masum -Merhaba -Öncelikle bize vakit ayırdığın için teşekkür ederim. Umarım, sorduğum sorular yaşadıklarını sana tekrar hissettirip seni incitmez. Bu konuda hassas olmaya çalışacağım. -Kendinden biraz bahseder misin? -Tabi Devamı…
Kitapları henüz yayımlanmadan ön siparişlerle satış rekorları kırıyor. Kitaplarından uyarlanan filmler gişeleri altüst ediyor. Din, tarih, sanat ve komplo teorilerinin iç içe geçtiği kitaplarında adı geçen şehirler, mekanlar turist akınına uğruyor. “Da Vinci Şifresi” ile dünyanın tanıdığı, “Melekler ve Şeytanlar” ve “Kayıp Sembol” ile de şöhretini kalıcı hale getiren Amerikalı Devamı…
Nuri Bilge Ceylan’la Altın Palmiyeli Kış Uykusu’nun tüm evrelerini masaya yatırdık. Çekim sürecinden son sahneye kadar uzanan, neredeyse filmin süresiyle yarışan özel bir sohbet çıktı ortaya. Cannes’dan sonra verdiği bu ilk söyleşide Ceylan, Çehov’dan nasıl beslendiğini, filmin ana karakteri Aydın’a bakışını, bol diyaloglu bir anlatımı sinemasıyla nasıl örtüştürdüğünü ve çekim sırasında ortaya çıkıveren sahneleri anlattı. Söyleşi: Senem Devamı…
W. Faulkner, yazarlığı, romanları, eleştiri, edebiyat-sinema ilişkisi üstüne birbirinden ilginç saptamalar yapıyor. Bir yazarın kendine ve hayata hangi doruklardan bakması gerektiğini gösteriyor. Yıl 1956, yer New York… Bay Faulkner, bir süre önce söyleşilerden hoşlanmadığınızı söylemiştiniz. Söyleşilerden hoşlanmama sebebim bazan kişisel sorulara karşı öfkeli tepkiler veriyor gibi görünmemdir. Sorular kitaplarım hakkındaysa, Devamı…
Ard arda iki Altın Palmiye kazanan, oyunculardan Trintignant’ın her yerde “en büyük yönetmen ile çalıştım” diye anlattığı Michael Haneke hakkında Stock Yayınevi’nden çıkan “Haneke par Haneke” röportaj kitabı, katedilen uzun bir yolculuğun ve yönetmenin şimdiye kadar elde ettiği başarıların bir dökümünü sunuyor. Michael Haneke bu uzun yolculuk sonrasında artık tatlı Devamı…
“Babam yoksuldu ama belli etmek istemezdi” Cemal Süreya ile “konuşa konuşa”ya başlamak güç. Nereden başlamalı? On küsur yıldır girip çıktığı, oturup konuştuğu, çay içtiği, sohbet ettiği, yazı verdiği, tartıştığı şu gazete odasında, yeryüzünün en utangaç, en içine kapalı inşam gibi görünen birine “Yoksuluz gecelerimiz çok kısa/Dört nala sevişmek lâzım” diyen Devamı…
Pertev ve arkadaşlarının uğrak mekanı olan eski tavuk çiftliği. Kemal Can Kayar’ın “Ve Baskınlar Bitmeyecektir!’’ adlı röportajını okumuştum. Farklı bir konuydu. Onun dışında, bu konulara eğilen pek fazla gazeteci görmedim. Benim burada yazdığım konu bonzai. Yazılan çizilen çok şey okudum hakkında. “Bonzaiye Hayır!’’ başlığı altında, Devamı…