Abes – Osman Akçay
Ardında bırakıp senden bir resimNedensiz boş yere terk edip gittinYıllardır aynıdır benim adresimGelmeyip kahrettin bin…
Ardında bırakıp senden bir resimNedensiz boş yere terk edip gittinYıllardır aynıdır benim adresimGelmeyip kahrettin bin…
Duvarlarımdın sen Kan revan içinde çarpışırken sessizliğinle Parmak uçlarımla soğukluğunu hissettim Katılığını kabullendim Ve hayata…
Geceydi. Bütün yapraklar düşerdi dizlerime sonbaharın. Yarattığım kurgunun gökyüzünde dalgalanırdı ruhum. Olasılıkların yurdunda yol bulmak…
uzun soluklu yürüyüşlerin vardı bir bahar ortası tek lambalı ve tek çınarlı o dar sokakta…
Aynı otobüste ayrı yolculardık, Benim bir durağım senin ise iki durağın Kalmıştı o son durağımı…
çiçekli mektuplar almak istiyorum sizden sen seversin diye yapılan şeylerin güzelliği olmalı bu gece üzerinizde…
Ben insanların hiç kimsesiyim. Boşluk. Tanımsız, içini dolduramadığım bir boşluk. Var mıyız gerçekten? Bizim var…
medcezirlerde kaybolurken bir ses var beni kıyıya getiren fısıltılarıyla haykırırcasına beni zapt eden sarhoş zihnin…
Kişiye özel ölçü kuramlarının getirilmesi lazım artık eskileri iyice eskidiSeninle bir itiraf mesafesi uzağızKavuşmamıza mantık…
Çalışmalarınızı merdivenalti.iletisim@gmail.com üzerinden veya aşağıda yer alan butonu kullanarak bize gönderebilirsiniz!
GÖNDER!Merdiven Altı ayrıcalıklarından yararlanmak için giriş yapın veya hesap oluşturun!