Emir Kipleriyle Bir Ölüm Şiiri – Zeynep Sina Ersan


suretler beliriyor ansızın bir takım kırık pencerelerinde 

yamanmış bir sevdaya aç, ağzı bozuk 

üç beş adamdan kaç, saklan 

ve kurtar kendini büsbütün yok olmakların pençesinden 

sıyrıl artık karamsar saçlarından kan damlıyor fayansa 

gözlerin aynadan gözlerimle buluşuyor 

sonu gelmeyen daire bir labirentte 

kuyruğu kopuk beyaz fare mizahı 

işte sıkıştık kaldık siyasete saplı muhabbette 

bir bataklık gibi kımıl kımıl canlılar savruluyor 

canlara batıyor bazı kelimeler, klişe 

çayın üstünde de bir duman ki efendim uzun ince 

iki şeker atıyorsun 

sor! 

nereden batacak bu defa güneş ve tekrara düşecek gece? 

minik bir özet geç bana 

hangi yıldızlar vardı torbamızda geçen hafta 

elde biralar, çırılçıplak gökyüzü, üç adım
ötede pejmürede bir çadır 

ve de teleskop! 

hani sinemada çalışıp aldığımız 

hani “hani”ler ve “belki”ler bitmez ya 

hani biraz de öyle işte… 

hafif ıslak şüphesiz saçlarında 

bazı sözcükler düpedüz aptaldır 

çoğu şey aptallaştırır çoğu zaman 

ki beyin her daim kimyasal reaksiyonlardan ibaret 

nedir algoritması bu yaşlı evrenin? 

dur! 

ve her şey dursun kayboluşlar içinde 

bir yerlerinde kozmosun saklanıyor 

(bir yerlerinde kozmosun 

Pi sayısının sırrı bekliyor!) 

bir parmak kanasın ardından 

bir kalp kırılsın, bir demet kuru papatya
mezarlara sarılsın 

mor-mavi gökyüzü altında 

senin yanında 

elimde birayla 

ölmekler çok rahat 


Zeynep Sina Ersan

  • 0
    alk_
    Alkış
  • 0
    be_enmedim
    Beğenmedim
  • 0
    sevdim
    Sevdim
  • 0
    _z_c_
    Üzücü
  • 0
    _a_rd_m
    Şaşırdım
  • 0
    k_zd_m
    Kızdım

biraz şair, biraz sarhoş

Yazarın Profili
Paylaş

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir