Gece…
Okyanustan bir kayaya, üç ömür kulaç attı zaman.
Bir geçe kıyıya vurdu onlar,
Onlar öyle çoktu,
Öyle azdı,
Öyle duru,
Kirli,
Öyleydiler işte.
Bir vakit, ağlayacaklar zannedildi,
Oysa hiç biri ağlamadı.
Gitmeleri lazımdı,
Hiç biri gitmedi.
Kimse sormadı,
Onlar da anlatmadı.
Kelimeler, cümleleri…
Cümleler, dizeleri…
Dizeler, bir kalbi acıttı…
Onlar hiç yazılmayacak…
Onlar söylenmeyecek …
Onlar yaşanmayacak…
Onlar anlamak zorunda kalmamışların,
anlamayacakları…
Gece
Okyanustan bir kayaya, üç ömür kulaç attı zaman.
Her şey siyahtı,
Onlar her şeyden daha siyahtı…
Bir geçe kıyıya vurdular.
Aytaç Ünal
Görsel: aysenozkaya.wordpress.com
