istanbul’da kar beklemekle geçerken çocukluğum
hayatım ise geç kalmakla geçmişti
çocukken 4 yanlış 1 doğruyu götürürken
büyüyünce 1 yanlış tüm doğruları götürmeye başlamıştı
şimdi
sıkıntıdan patlayan hortumla
kışın sıcaktan patlayan mısırların
bir akrabalığı olsa gerek diye düşünüyorum
kenarı çintinmiş porselenlerle
elbise patronları arasındaki ilişki gibi
asık yüzlü bir ev sahibi gibi
sonra
gülüşüne sığdırdığı sıcaklıkla mevsimi değiştiren sihirbazlar
önce kendilerini kaybediyorlardı
müjde diye bağırıyor bir yalın ayaklı çocuk içimde
yazıyor 4 mevsimin 1 bavula sığdığını yazıyor
yaza bir şiir yazıldığını yazıyor
ve devam ediyor
koskoca bir devlet seni kıskanabilirdi
bu kadar güzel güldüğünü görse
yazıyor
4 mevsimin 1 gülüşe sığdığını yazıyoo
Burak Ketenci
20 şubat 2019 – dimyat / mısır
