Sarmaşık – Abdullah Öner

Dans edelim seninle denizin ortasında,

Ufukta güneş doğuyor sevgili,

Söyler misin? benim kadar içini ısıtabilir mi?

Ayaklarımızı okşayan mavi bir çarşaf,

üzerinde bulunduğun küçük dokunuşlara ne de güzel gülüyor,

Duymaz mısın denizin gülüşmesini?

Sanki yıllardır seni üzerinde taşımak istiyordu,

Görmez misin şu Karadenizi, nice gemileri alabora eden bu hırçın kedi,

Nasıl da evcilleşiyor ayaklarının altında,

Görüyorsun ki seni görünce nutku tutulan bir ben değilim,

Gözlerimizi kapatalım sevgili, tut elimi ve ufuğa dön. Rüzgârın sana bir hediyesi var,

Dağları titreten bu deli rüzgar zemheride karanfil koklarıyla ıslık çalıyor kulaklarında,

Bırak kendini rüzgarın kudretine,

istediğin yere götürecek seni,

uzaklaşıyorsun benden,

Yoksa! buradan başka bir yerde mi olmak istersin sevgili,

Ayrılık demeye dilim varmıyor,

Kırmızı ağaçları olan diyarlara da gitsen,

Toprağı mercanda adalar da olsa gideceğin yer,

Söyler misin benim yanımda olmaktan güzelini görebilecek misin?

---

Abdullah Öner

Görsel: www.sozcu.com.tr/2015/gunun-icinden/ruzgar-nasil-olusur-991560/