Kitap Adı: Vorace’ nin Yeteneği
Yazar: Félix Francisco Casanova
Anlama ortak aramak yüzyılımızın yalnızlığına bir leke gibi çoğu zaman. Yaşamadan yaşamak; ölmeden ölmek çabası içinde eridiğimiz gün yüzüne bir varlık; dikte edilmiş bir alınganlık. Ben asrının ömründe bir hezeyan kayboluş; bulunmak için aranılan bir boşluk. Bu boşluğun kenarından örselenen bir hafıza; derin ve kaygılı. Bir ölümsüzün aklında ölümlü yaşadığı hayatın yokluğa ait yakarışı: Vorace, tanrının diğer adı.
Unutmakla başlanılan her şeyin hiçliğinde tüm hayatlardan yorgun Vorace, gündeliğin kelimelerinden, sesinden ve tahmin edilebilir olmasından yılgın. Yaşamın içinde bir simsar dışında bir ihmal. Ölmek için attığı her adımda kendinden ayrı düşmenin; yaşama ihtimalinin ıskaladığı bir ruhta insan olmanın gayreti. Ölümsüzlüğün, kendi olarak yaşayabileceği bir hayattan alıkoyduğu zamanda tüm imgelerin toprak rengindeki çığlığı Vorace ölümden de ıssız. Gerçekliğin göreceliğinde tüm eylemleri çağrışımlarıyla bütünleştiğinde “Anılarım aklımda el ele” derken ömrün hafızasında türediği bir yok olma hali: “Geçen her gece, dört bir yanından katlandığım her gece, daha az şey biliyorum, hiçbir şey bilmemek için hepsinin bitmesini bekliyorum… Böylece yeniden doldurmaya başlayabileceğim kendimi.” Bilenebilir olanlarla koparılacak bağların kara listesi düşlerinde yazdığı öfkelerin sınadığı kimsesizliğin telkini. Kapana kısılmışlığın iniltisi ile özgürlükte bulunacak yer (yersizlik) yokluğun niteliği: “Hür baykuş haykırdı: ‘Ey sevgili, haydi ormana doğru uçalım.’ Kafes kuşu, ‘Buraya gel, beraberce kafeste yaşayalım,’ diye fısıldadı. Hür baykuş, ‘Parmaklıklar arasında, kanat açacak kadar yer var mıdır ki?’ dedi. ‘Ne yazık,’ diye haykırdı kafes kuşu, ‘gökyüzünde tüneyip nereye oturacağımı bilmiyorum.’” Özgürlüğün yokluğa aidiyeti Vorace, kendi suretinde boğulan bir sonsuz. Gecenin ağzı bir kan kuyusu gibi açıldığında içeriye girebilme ihtimaliyle dışarıda kalan bir ruh kaçağı.
Düzenin düzensizliğinde gölgelenen Vorace, bütünlüğün sessizliği. Çöl gibi gökyüzünde boşta kalan cehennemin bekçisi, uykuya yaralı dalanların hiç uyanmadığı düşlerin genlerindeki inilti; kendi yalnızlığından tahliye edileni.
Devrim Sultar
