Yavaş adımlarla çıkıyordu merdivenleri. Zihninden o beş dakika içinde olanlar an an film şeridi gibi geçiyordu. Kahroluyor, gülüyor, gözünden yaş geliyor ve ardından kahkahalarla gülüyordu. Bu arada dört kat yürümüştü. Onun için kolay şey değildi bu. Şişman olduğundan da değildi. Yaşı yirminin üzerinde bir üniversite öğrencisini andıran saçları vardı ve yüzü de düzgündü. Kendisini hep Bay Z diye tanıtırdı. İsmini bilen yoktu. Bay Z bir pizza dükkanında kurye olarak çalışıyordu. Adına kayıtlı bir motosiklet bir de bisiklet vardı pizza dükkanında. Patronuyla birlikte beş çalışanı vardı. Küçük bir yerdi burası ama şehrin en kalabalık caddesi üzerinde tam da o caddenin en merkezi yerinde herkesin görebileceği yemek için sığınabileceği bir pizza dükkanı hayal edin, evet Ateş Pizza Salonu öyle bir yerdeydi T Kasabasında.
O gün yani olayın yaşandığı öğleden sonra dükkana bir sipariş gelmişti. Sipariş hazırlandıktan sonra teslim için Bay Z siparişleri motosikletin arka koltuğunun altında bulunan boşluğa yerleştirdi. Motosikletin yan ayağını kaldırıp düzleştirdi. Yavaşça başparmağı ile motosikleti çalıştıracağı düğmeye bastı. Bindi. Ve dükkanın önünden öylece uzaklaştı. Şimdi motorun üzerinde trafiğin arasında makas ata ata ilerliyordu. Yetiştirmesi gereken siparişler vardı ki zamanında yetiştiremediğinde ne olacağını o da kestiremiyordu. O an direksiyona motora hakim olmaktan öte ne düşündüğünü bile bilecek durumu yoktu. Evin sokağını ve numarasını görebilmekti sürmekteki amacı o an için. Hızı gittikçe ilerliyordu. O ilerledikçe haz alıyor hem de bilmediği hiç düşünmediği sevdalara yeniden dalıyor gibiydi.
Çat. Çat. Güm. Güm. Seslerini duymuştu. Ne olduğunu bile anlamadan kendini yerde uzanmış ve insanlar etrafında toplanmış olarak gördü. Birden dehşetle durdu. Ayağa kalmaya çalışsa da zorlandı ama kalkabildi. Motosiklete yanaştı. Motosikleti tanımak zor olsa da -çünkü ön tekerlek yoktu- motorun direksiyonunu bulmak da güç olabilirdi. Anlaşılan dedi kötü bir kaza yaptım. Saate baktı. Daha siparişlerin müşterinin evine ulaşması için on altı dakikası vardı. O anda aklına gelen ilk şeyi yaptı. Siparişleri koşarak müşteriye ulaştırmak için olay yerinde birden ortadan kayboldu…
Ali Akkoç
