bir tarafı gürültü dolu
bir zurafa boyu uzanıyordu tabure
sessizlik bu şehirde yangın çıkarır
sessizlik
tabure boydan boya eteğin
ince belin
beni bugün yaralı bir ağaca astılar
gözlerimden çocukluğum kanadı
tabure sonsuz gecenin karanlık silahı
alnıma dayıyorsun zarifçe
gömleğinde terlemiş sonbahar
sessizlik bu şehirde aç bırakır
ayakkabısı yırtık çocuğun önündeki tabure
aşk bırakır
beni kurşuna dizdiler bugün
nefes alamam
gönlüm sende iz bırakır
bir tabure var
üzerinde ellerin ve eteğin
fırtına kopmasa da uçar çocukluğum
Erdoğan Gezgin
