- Yazılar
- Favoriler
Bir Şehri Terk Etmenin Anatomisi
Ben insanların hiç kimsesiyim. Boşluk. Tanımsız, içini dolduramadığım bir boşluk. Var mıyız gerçekten? Bizim var olduğumuzu kanıtlayan nedir? Sevgi, nefret, terk edilme, aşık olma, aşık…
Estel’e Mektuplar 2 – Erdoğan Gezgin
Ölüm gibi bir şeydi bu Estel. Yanımda yürürken esen rüzgarın sesini uzaklara götürmesine dayanamadığım bir ölüm. Bu rüzgarla neyimi kaybettiğimi sadece hissedebileceğim bir ölüm. Bu…
Mektup – Erdoğan Gezgin
Bir karanlığın sonunda, bir göz yaşının ardında, uykusuz gecelerde ve söylendiğinde acısı artan, söylenemeyen, ya da belki de hiç söylenmemesi gereken kelimelerin sonunda, seni görüyorum.…
Dosta Uğurlama – Erdoğan Gezgin
Söylense söylense bir şarkı söylenir bu yüze Bu yüzden çizdim tüm satırların altını Biraz kağıt biriktirdim şarkılar hariç geçmişe angarya Bir kadın ağlattım küfreder gibi…
Git Yalan – Erdoğan Gezgin
Omuzlarımı çıkarıp masaya koyuyorum Biraz daha seyredebilmek için haziranı Bazı çiçekler yalınayak sulanır diyor birileri Birileri lafa karışıyor Kendi kendine diyor bunu Biliyorum bu yol…
Ulu Orta Kıyamet – Erdoğan Gezgin
Siyah yemişler kopardım teninden Kirleri ayıkladım Bir şarkı dinledim ulu orta Gövdemde kirlenmiş bir akşam temizledim Bana etnik cümleler kur ki Silinsin kulaklarımdaki uğultu Sesinin…
Mayıs Unutmasına Bir Şiir – Erdoğan Gezgin
Gözlerinden akan çamur mu yoksa rüyalar mı Bir yelkovan boyu uzuyor gece Kirpiklerinden aşağı Eylülü ben öldürmedim şairler kadar Şairler kadar yaşamadım Simsiyah boynunda susuzluğun…
Tabure – Erdoğan Gezgin
bir tarafı gürültü dolu bir zurafa boyu uzanıyordu tabure sessizlik bu şehirde yangın çıkarır sessizlik tabure boydan boya eteğin ince belin beni bugün yaralı bir…
Yalnız Bir Adamın Ölüm Günlüğü – Erdoğan Gezgin
1 Haziran 2015 Ölüyorum sanırım. Evet evet. Bana olan bu; ölüyorum. Duygularım köreliyor, artık gözlerim de uzağı görmemeye başladı. Sanırım ölünce böyle oluyor, bilmiyorum. Of,…