Ölü’nün – Mecit Tilim



Kime anlatayım
Kim duyar
Tıka basayım,
ölüyorum.
Duvarlar, surlar, şehirler, ölüyorum.
Hayat kadını gibi
Çölde sürten hasta rüzgarım ben
Piyano’nun ağlamasını,
Valse’ın ölmesini görürsem
Sıcak kumlarla düşüp kalkarım
Ölüyorum.
Işıklarını söndür aklımın
Görmemeliyim onu,
Örtün omurgamı ıslak şiirlerle
Ölüyorum.
Bu orman, bu erozyon
Silik bir cenazesi 1973’ün
Beyaz siyahtan daha zayıf
Raşitizm olgusuyla büyür öpüşlerim
Ölüyü öpersem ölürüm rivayetleri
Bu kadın, bu adam
Beyaz siyahtan daha silik
İstanbul gibiyim İstanbul
Ölüyorum.
                                    Mecit Tİlim

 Bu görsel www.ozgurroman.com adresinden alınmıştır.

  • 0
    alk_
    Alkış
  • 0
    be_enmedim
    Beğenmedim
  • 0
    sevdim
    Sevdim
  • 0
    _z_c_
    Üzücü
  • 0
    _a_rd_m
    Şaşırdım
  • 0
    k_zd_m
    Kızdım

Merdiven Altı İnsan Kaynakları Müdürlüğü Konuk Yazar Bürosu

Yazarın Profili
Paylaş

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir