Batıyoruz Kaptan
uzaklaşırken kağıt bir geminin güvertesinde
her an parçalanırmışçasına hayat
özgürlük kokusu parmak uçlarımızda
kimi zaman sefil
çoğu zaman gelmiyor günlük gazete
örtemediğimiz cinayetler artıyor.
ölü ruhlar dolduruyoruz, bardaklara
yükümüz
sanki sancılar
sen ki eli kanlı sarhoş deniz kızı
ıssız, istiridye’nin krallığı
sanrılar
kanlı ay göklerde
ve fırtına
akıp gidiyor okyanus, her-şeye benziyor
kıyamet çığlıkları
dört bir yanda
dön bir anda, bak:
yırtılıyor!
Zeynep Sina Ersan
*Fotoğraf http://www.fotokritik.com/2078613/deniz-ve-cocuk adresinden alınmıştır.
