Yeis – Letavitsa

Çözümlenememiş ruhun veda ederken titrek kaleminden kağıda dökülen duyguları yansıtılır...


Kentten kovulan zavallı yolcu

zehir yağan yağmurlarında,

katran sisinde kayboldu

bir kez daha isyan etti aya

Aydınlanmadı yolu

açılmadı gözleri,

karardı yüreği,

Bir gülün kurusunda

Ayakları yerden kesilince

bir seda duyuldu yeraltından

Oysa her şey güzeldi

Onunsa her şey ne güzeldi

Boğuklaşan sesler,

gülüştü birden

Son kez baktı ona

gördü o vakit gerçeği

bir gülün kurusunda.

Kentten kovulan zavallı yolcu

sessiz ve sedasız gidiyordu

kimse soramadı,

gülün soluşunu

Kimse sormadı ona,

yağan yağmurun,

tenine damlayan sabahtan

ince ince acıtışını

Kimse veda etmedi ona

bir gül solarken

kırılgan bir tebessüm etti

bu kentten kovulan yolcu

isyan etti

o gülün soluşunda


Letavitsa

  • 2
    alk_
    Alkış
  • 0
    be_enmedim
    Beğenmedim
  • 0
    sevdim
    Sevdim
  • 0
    _z_c_
    Üzücü
  • 0
    _a_rd_m
    Şaşırdım
  • 0
    k_zd_m
    Kızdım

Kendi uğruna savaşırken deliren, kentten kovulan zavallı yolcu.

Yazarın Profili
Paylaş

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir