Ayaz geliyor akşamları kollarıma
Güneş şu dağı aşıp da battığında,
Hüzün kokluyor analar
Ayaz geliyor akşamları kollarıma
Sokak lambaları sarardığında
Anılar düşüncelerde dağlandığında
Ayaz geldi dün akşam sokaklarıma
Kaldırımların yükü hafiflediğinde
Hiç çekinmeden
Dayandı minarelerimin sırtına
Ayaz geldi dün akşam sokaklarıma
Okundu yine selâlar..
Ayaz
Ölüm getirdi dün akşam evlerime
Durduramadım kadersiz kaderimizi
Hiç gitmedi yalnızlığımızda
Ayaz
Dört melekten biri
Gelip de kollarını sarmaladığında
İçin ürperir ya, o biçim..
O ki
Başka bedenleri sarmaladığında
Kader dersin utanmazlığına,
Acizliğine
Daha sıkı sarılırsın,
Koltuğuna.
İlmiklersin,
Ceketinin düğmelerini
Ayaz geldi dün akşam kollarıma
Her akşam İyi geceler dileyip
Üzerine tertemiz yorganlar örtmüşken
Şimdi
Çoktan uykuya dalmış ruhuna dualar okudun
Kara çarşafla örttün üstünü
Ayaz
Benim kollarıma
Benim sokaklarıma
Benim ülkeme
Ben her neysem eğer
Kaderle gelir
Dualarla uğurlanır
01.12.2016
Mehmet Z.
Görsel: www.edebiyatevi.com