Üstü saydam kaldığında anladım
Hüzünlerin , ümitsizliklerin yavaş yavaş tepemize binebileceğini
Sindire sindire işlerken içlerine öfke
Seyirci kaldılar…
Belki ben burdayım demek isteyişlerimiz
Ölümün başka dilde vücut bulması…
Unutamadıklarımız , yaşayamadıklarımız
Ve unutamadıklarımızla yaşayamadıklarımız
Hepsine tek nefeste edilen küfürler uzunluğunca sevgiler
Geldik sona ve ziyadesiyle döndük başa
Tekerrürden ibaret çığlıklarımızın
Kulaklarınızı delip beyinlerinizi parçalayacağı güne kadar
Üstü saydamlığınızla yaşayın
Zira hüzünler ve ümitsizlikler ansızın bulur bizi
Ve öfkemiz çığ gibi büyür içimizde…
Eren Gezer
Görsel: www.saglamboya.com
