Var git,
Sal ipini gitsin,
Her hikaye birbirine benzeyecek,
Her insan ya sadece kendine oynayacak ya da herkese.
Sen kendine oyna, zamanın içinde de herkese.
İlişkiler eskidenmiş öyle ikili sahnelerde tek perde.
Şimdi bir ezilen, diğerleri kuduran,
Dert sahibi olmuşuz hayatın orta yerinde.
Dalma sen kıyıda yüz sadece,
Sadece bir iki ayak çırpışıyla da başarabilirsin okyanusları aşmayı.
Boğulursan seni kurtaran olmayacak,
Sarılacak yılan bile yok derinlerde .
Bak bana, geçen gün karşılaştığımızda ne kendimi bildim ne seni ,
Yazık oldu haykırışlarıma, çaresizliklerim kurumuş asma yaprağında bir damla,
Üzümlerim çoktan çürüdü ya zaten aldırma,
Simdiyse saate bakıyorum yine, daha da bir acıyor içim.
Hep böyle olur eş zamanlarda üşütür içimi
Saklanan kaçırılan her bir hikayede,
En hastalıklı hislerimde bile ,
Kabülümdür ateşim kırkın üstünde.
Aralıksız içime akıtıyorum bu sıralar göz pınarlarımda ki kanı ya,
Neyse.
Hatice Kayırtar
Fotoğraf: http://www.fotografturk.com/beklemek-p315044