Dudağındaki Yalan Lekesi – Doğuhan Uzun


Nefes almanın intihar tadı bırakmadığı zamanlarını hatırlarım ömrümün.

Seni bana getiren zamanın,

gittiğin gün beni de bende bırakmayacağını bilemezdim henüz.

En büyük hayal kırıklığım,

kendimi kendimde arayıp çoktan sende kaybolmuş olduğumu fark etmemdi.

Gece olunca sessizliğe gömülen şehirlerle alay ederdim hep

Oysa oldum olası korkardım karanlıktan.

Korkardım sensizlikten,sen bilmezdin.

Saçların omzumda dağılırdı,

kokusu hala içimdeki mezarlardan birinde saklı.

Korkma,buruşturup atmadım,sen düşlerimizi ateşe verdiğinde

yanan ben olmama rağmen.

Aşkın ve şarabın sarhoşuyduk seninle,

ben bir şiir okurdum,

hem gözlerine bakmak isterdim

hem de yanlış okumamak.Bu telaşla titrerdim.

Ben en çok dudaklarını severdim.

Sen beni sevdiğini söylerdin,

yalan hiç kimseye böylesine yakışmazdı.


Doğuhan Uzun

  • 0
    alk_
    Alkış
  • 0
    be_enmedim
    Beğenmedim
  • 0
    sevdim
    Sevdim
  • 0
    _z_c_
    Üzücü
  • 0
    _a_rd_m
    Şaşırdım
  • 0
    k_zd_m
    Kızdım

Merdiven Altı İnsan Kaynakları Müdürlüğü Konuk Yazar Bürosu

Yazarın Profili
Paylaş

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir