Omuzlarımı çıkarıp masaya koyuyorum
Biraz daha seyredebilmek için haziranı
Bazı çiçekler yalınayak sulanır diyor birileri
Birileri lafa karışıyor
Kendi kendine diyor bunu
Biliyorum bu yol sensiz aşılmaz
Biraz kir gerek belki papatyalara
Yavan yavan bir şiir akar sol gözünden
Sana benzemez belki şarkılar ama
Giderek alışabilir soğuk nota
Hava tatsız yalan
Bu gülüşü kim kırdı böyle
Ki bu kadar güzel dudakların
Bu temiz hava katransız bırakabilir ciğerlerimi yalan
Bir kirli gazete kağıdına sararım öksüz çiçekleri
Sen ağlamazsın
Arkandan bir sigara yakılır
Bu duraklar sana ulaşmak üzere yazılmış yalan
Birileri bizi sıraya dizmiş sayıyor tek tek
Sen gittin
Hiçbir resmi kayıtta geçmiyor adın
Hiç polis durdurmuyor seni
Hiç sigara içmiyorsun mesela
Islak bir mendil bırakıyor göz yaşlarını
Yarına çıkmaz umutlar bu taş zeminden
Kaldırım taşlarından çıkamaz papatyalar
Sen gittin
Şimdi bir haziran öksüz kaldı
Bu şiiri neresinden tutup durdurabilirsin
Hayır
Belki durdurabilirsin
Yalan
Erdoğan Gezgin
Fotoğraf Lucas Ludwig – Unsplash
